Ο Τύρναβος δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Η πόλη μας φημίζεται για το υψηλής ποιότητας τσίπουρο, προϊόν που την κάνει γνωστή εντός και εκτός συνόρων. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού η μεγαλύτερη παραγωγή στον τυρναβίτικο κάμπο είναι τα αμπέλια. Το φθινόπωρο,όταν τελειώσει ο τρύγος, παίρνουν μπρος δεκάδες καζαναριά...και οι μυρωδιές δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο. Αυτές οι μυρωδιές, αλλά και το ότι είμαστε τυρναβίτες,μας οδήγησαν στο καζάνι του κου Απόστολου Σουτζούκη. Από μικροί,άλλωστε,πρέπει να γνωρίσουμε τον πλούτο της πόλης μας. Ο κος Αποστόλης μας έδειξε, πώς γίνεται το τσίπουρο, τι βάζουμε μέσα στο καζάνι και πώς αυτό, τελικά, γίνεται το μαγικό ποτό.Είδαμε,ρωτήσαμε,μυρίσαμε,αλλά και δοκιμάσαμε τσίπουρο. Στο τέλος,ο κος Αποστόλης μας κέρασε σοκοφρέτες και εμείς περάσαμε "μούρλια"...όπως μας είπαν τα παιδιά. Εμείς με τη σειρά μας,θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πρώτα απ΄όλα τον κύριο Σουτζούκη,και τον κύριο Μάριο για τη φιλοξενία τους, και κυρίως τους γονείς,που μας βοήθησαν να μετακινηθούμε και που ήταν δίπλα μας όλη τη διάρκεια της επίσκεψης.
Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Μετάφρασηhttps://www.jigsawplanet.com/?rc=play&pid=0b6464dc0384
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015
"ΔΕΝ Μ΄ΑΚΟΥΣ; ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ"
"Έρχομαι μαζί με τα
κιτρινισμένα φύλλα.
Έλα, έλα, κοριτσάκι,
μυρίζω νοτισμένο χώμα και γομολάστιχα.
Έλα, έλα αγοράκι,
κάτσε σ΄ ένα ιπτάμενο φύλλο να φύγουμε μαζί,
φτιάξε χάρτινες βαρκούλες να τις πάρει η βροχή." Μάρω Λοϊζου
Έλα, έλα, κοριτσάκι,
μυρίζω νοτισμένο χώμα και γομολάστιχα.
Έλα, έλα αγοράκι,
κάτσε σ΄ ένα ιπτάμενο φύλλο να φύγουμε μαζί,
φτιάξε χάρτινες βαρκούλες να τις πάρει η βροχή." Μάρω Λοϊζου
Μαζέψαμε και εμείς φύλλα από το γειτονικό πάρκο και ταξιδέψαμε μαζί τους. Ένα ταξίδι στις γειτονιές του φθινόπωρου. Τα μοιράσαμε σε ομάδες ανάλογα με το μέγεθος και ανάλογα με το χρώμα τους. Τα μετρήσαμε και συγκρίναμε, ποια ομάδα είχε τα πιο πολλά.
Ζωντανέψαμε τα φύλλα μας με διάφορους τρόπους... τα κολλήσαμε σε χαρτί, τα ξεπατικώσαμε με την τεχνική φροτάζ...
Κόψαμε φύλλα να στολίσουμε τα παράθυρά μας, παίξαμε μαζί τους...πήγαμε ταξίδι μακρινό,φθινοπωρινό...
τα σηκώσαμε ψηλά, τα κάναμε καπέλο, ουρά, σκούπα, μωρό και πολλά άλλα ακόμα που σκεφτόμασταν εκείνη τη στιγμή...
μάθαμε το φωνούλα Φ,φ...βρήκαμε λεξούλες που αρχίζουν από αυτή τη φωνούλα, κυκλώσαμε το γράμμα φ...
περπατήσαμε το μαγικό μονοπάτι του φ...μια φορά και έναν καιρό ήταν μια φάλαινα, που όλο ήθελε να φάει. Της αρέσανε πολύ τα φασόλια, οι φακές....και κάπως έτσι συνεχίστηκε το παραμύθι μας.
Γνωρίσαμε το φθινόπωρο μέσα από πίνακες ζωγραφικής και από καρτέλες και γρίφους. Ομαδοποιήσαμε τις καρτέλες, τις μετρήσαμε και στο τέλος συγκρίναμε ποιες ήταν οι πιο πολλές.
Το φυλλαράκι μας όμως, εκτός του ότι το ζωντανέψαμε το στολίσαμε και με χρώματα...με τα αγαπημένα χρώματα του φθινόπωρου (ιδέα από pinterest)
Η κάθε ομάδα αποδίδει το φθινόπωρο με το δικό της τρόπο.
Άξιοι ζωγράφοι όλοι μας...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)