Και έφτασε η στιγμή το νηπιαγωγείο μας να ζωντανέψει και πάλι. Και όλα είναι έτοιμα να υποδεχτούν τους μικρούς μας ήρωες. Μεγάλη στιγμή για τα μικρά μας, για εμάς, αλλά και για τους γονείς. Είναι η πρώτη απομάκρυνση του παιδιού από το οικογενειακό περιβάλλον. Αυτή, όμως, είναι και η μαγεία του νηπιαγωγείου. Τα πρώτα χαμόγελα, τα πρώτα κλάματα, και από μικρούς και από μεγάλους, η ανυπομονησία πότε θα δούμε το καινούριο σχολείο, πότε θα παίξουμε με τα νέα παιχνίδια...
Γι΄αυτό το λόγο δεν μετανιώνουμε που γίναμε νηπιαγωγοί...γιατί έρχεται ο Σεπτέμβρης και μόλις ανοίγει η πόρτα σε περιμένουν αγκαλιές, φιλιά, και ένα λουλούδι. Σε περιμένουν κλάματα, κλωτσιές, ζουζούνια που λένε "μα δεν υπάρχει λόγος να έρθω στο σχολείο...", και αλλά να λένε " θα έρθω θα σας πω ένα ευχαριστώ και θα φύγω πάλι με το μπαμπά μου". Σε περιμένουν μικρά χεράκια να πιάνουν τα δικά σου και να μην τα αφήνουν, μήπως και φύγεις.
Εμείς ευχόμαστε σε παιδιά και γονείς ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ και να ξέρουν ότι πάντα θα είμαστε δίπλα τους βοηθοί και συνεργάτες στο δύσκολο έργο τους.
"Για μένα,
ενώπιον του Θεού, το πιο υπεύθυνο επάγγελμα, που μπορεί να κάνει κάποιος,
είναι νηπιαγωγός. Αλλά και το πιο δύσκολο, γιατί πλάθει ψυχές. Και
πλάθοντας ψυχές, πλάθεις ανθρώπους, οι οποίοι είναι κατ΄ εικόνα του Θεού
πλασμένοι. Και έτσι γίνεσαι συνεργός του Θεού, όπως γίνονται και οι γονείς,
όταν τεκνοποιούν". Και συνέχισε: "Αν δεν έχεις τα κότσια να γίνης νηπιαγωγός, να
γίνης δάσκαλος. Είναι το ίδιο υπεύθυνο. Κι αν δεν μπορής ούτε δάσκαλος,
τότε να γίνης καθηγητής"!
Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
